Tuesday 8 March 2011

തിരിക്കിനിടയില്‍....

''എന്ത് പറ്റി നിങ്ങള്‍ക്ക്? ഭയങ്കരമായി ക്ഷീണിച്ചല്ലോ" 
സജിനാടെ ചോദ്യം കേട്ട് നിയാസൊന്നു പുഞ്ചിരിച്ചു.

"അത് നിനക്ക് എന്നോടുള്ള സ്നേഹക്കൂടുതല്‍ കൊണ്ട് തോന്നുന്നതായിരിക്കും. അല്ലെങ്കിലും, കുറച്ചു മാസങ്ങള്‍ക്ക് ശേഷം ഭര്‍ത്താക്കന്മാരെ കാണുമ്പോള്‍ സ്നേഹമുള്ള ഏതു ഭാര്യക്കും തോന്നും, തന്‍റെ അഭാവത്തില്‍ ഭര്‍ത്താവിന്‍റെ കാര്യങ്ങള്‍ ശ്രദ്ദിക്കാന്‍ ആരുമില്ലായെന്നും, അതുകൊണ്ട് അദ്ദേഹം വളരെ ക്ഷീണിച്ചു എന്നുമെല്ലാം. രണ്ടു മൂന്നു ദിവസം എന്നെ ഇവിടെ തുടര്‍ച്ചയായി കണ്ടുകൊണ്ടിരിക്കുമ്പോള്‍ മാറിക്കൊള്ളും ആ തോന്നല്‍"
  
"അല്ല, ഞാന്‍ കാര്യമായിട്ട് പറഞ്ഞതാണ്. വീട്ടില്‍ എല്ലാവരും ഇത് തന്നെയാണ് ഇപ്പോള്‍ പറയുന്നത്. വന്ന തിരക്കെല്ലാം കഴിഞ്ഞിട്ട് ചോദിക്കാമെന്നു കരുതിയിട്ടാണ് ഞാന്‍ ഇതുവരേയ്ക്കും ചോദിക്കാതിരുന്നത്" സജിന ആവര്‍ത്തിച്ചു. 

"ഞാന്‍ നിന്നോട് പറഞ്ഞിരുന്നില്ലേ? ഒരു ദിവസം ഫോണ്‍ ചെയ്തപ്പോള്‍ ഡോക്ടറുടെ അടുത്തുപോയി എന്നും രക്തം ടെസ്റ്റ് ചെയ്തിരുന്നു വെന്നും."

"അപ്പോള്‍ കുഴപ്പമൊന്നു മില്ലായെന്നു ഡോക്ടര്‍ പറഞ്ഞുവെന്നല്ലേ നിങ്ങള്‍ എന്നോട് പറഞ്ഞത്"? സജിന ഇടയ്ക്കു കയറിയൊന്നു ചോദിച്ചു.

"അതെ, കുഴപ്പമില്ലായെന്നു തന്നെയാണ് ഡോക്ടര്‍ പറഞ്ഞത്. പക്ഷെ Triglycerides എന്ന കൊളസ്ട്രോള്‍ 60 - 165 ആകാവൂ, അത് 224 ഉണ്ടത്രേ. മാത്രമല്ല ഷുഗര്‍ 100 ആകേണ്ടത് 106 ല്‍ എത്തിയിട്ടുണ്ടെന്നും പറഞ്ഞു. ഇതൊന്നും മരുന്ന് കഴിച്ചു സുഖപ്പെടുത്താന്‍ മാത്രമുള്ള അസുഖമല്ലായെന്നും, ജീവിത രീതിയില്‍ മാറ്റം വരുത്തുകയും ഭക്ഷണം ക്രമപ്പെടുത്തുകയും ചെയ്‌താല്‍ മതിയാകും എന്നും ഡോക്ടര്‍ ഉപദേശിച്ചു. കൂട്ടത്തില്‍ അദ്ദേഹം എന്നോട് ചോദിച്ചു. 'കുടുംബത്തില്‍ ആര്‍ക്കെങ്കിലും ഷുഗറോ, കൊളസ്ട്രോളോ ഉണ്ടോയെന്നു'? ഉണ്ടെങ്കില്‍ കൂടുതല്‍ ശ്രദ്ദിക്കണം എന്നും പറഞ്ഞു. ഞാന്‍ റൂമില്‍ വന്നു തനിച്ചിരുന്നു ചിന്തിച്ചു. മാതാപ്പിതക്കള്‍ക്ക് ഷുഗറും, കൊളസ്ട്രോളും ആവശ്യത്തിനപ്പുറമുണ്ട്. അതിന്‍റെ എല്ലാ പ്രയാസങ്ങളും അനുഭവിക്കുന്നവരാണവര്‍. മക്കളില്‍ ഏറ്റവും താഴെ ഞാന്‍ ആയതുകൊണ്ട് പാരമ്പര്യമായോ, കുടുംബ പരമായോ, എന്തെങ്കിലും കുടുംബത്തില്‍നിന്നും കിട്ടാനുണ്ടെങ്കില്‍, അതിനു ഏറ്റവും അര്‍ഹന്‍ ഞാനായിരിക്കും. മാത്രവുമല്ല, 35 വയസ്സ് വരെ ശരീരത്തെ കുറിച്ചോ, ആരോഗ്യത്തെ കുറിച്ചോ ചിന്തിക്കാതെ ജീവിച്ചില്ലേ, ഒരുപക്ഷെ മൊത്തം ആയുസ്സിന്‍റെ 3ല്‍ 2ഭാഗം.
ഇനി ശേഷിക്കുന്ന ആയുസ്സ് 3ല്‍ ഒന്നാണെങ്കില്‍, അത് കൂടുതല്‍ അസുഖങ്ങളൊന്നും ഇല്ലാത്തനിലയില്‍ ജീവിക്കാം. ഒരര്‍ത്ഥത്തില്‍ പറഞ്ഞാല്‍ 35 കൊല്ലം ഭക്ഷണം കഴിക്കാന്‍ വേണ്ടി ജീവിച്ചില്ലേ, ഇനി ജീവിക്കാന്‍ വേണ്ടി ഭക്ഷണം കഴിക്കാം. അല്ലെങ്കിലും ആടിനെ വളര്‍ത്താന്‍ ആഗ്രഹിക്കുന്ന ഒരാള്‍ ആനയെ വളര്‍ത്താന്‍ ആഗ്രഹിക്കാത്തത്, ആനയെ തീറ്റിപോറ്റാനുള്ള ചെലവ് സഹിക്കാന്‍ കഴിയാത്തതും കൂടികൊണ്ടായിരിക്കാം. നിങ്ങളെല്ലാവരും പറയുന്നപോലെ എനിക്ക് തടി കുറഞ്ഞിട്ടുണ്ടെങ്കില്‍, ഇങ്ങനെയെല്ലാം ഞാന്‍ ചിന്തിച്ചു തുടങ്ങി എന്നതിന്‍റെ ഫലമായിരിക്കും അത്. എന്തായാലും ദിവസേന ഒരുമണിക്കൂര്‍ വ്യായാമം ചെയ്യുന്നുണ്ട് ഞാന്‍ ഇപ്പോള്‍ സ്ഥിരമായി. മാത്രമല്ല ഭക്ഷണത്തില്‍നിന്നും എണ്ണയും കൊഴുപ്പും ഷുഗറും കഴിയുന്നതും ഒഴിവാക്കാന്‍ ശ്രമിക്കാറുമുണ്ട്. കഴിഞ്ഞ ദിവസം വീണ്ടും രക്തം ടെസ്റ്റ് ചെയ്തിരുന്നു, അപ്പോള്‍ എല്ലാം നോര്‍മലാണ്. എന്തായാലും ഇത് ഇങ്ങനെ തന്നെ കൊണ്ട് പോകാനാണ് എന്റെ തീരുമാനം".


നിയാസിന്‍റെ സംസാരമെല്ലാം സസൂക്ഷ്മം കേട്ട സജിന, നിയാസിന് വേണ്ടി പുതിയൊരു മെനു തയ്യാറാക്കാനെന്നോണം അടുക്കള ലക്‌ഷ്യംവെച്ച് നടന്നു.    

11 comments:

  1. ഗുഡ്...നല്ല കാര്യങ്ങള്‍

    ReplyDelete
  2. ഇത് പോലെ അങ്ങനെ വണ്ടി മുന്നോട്ടു പോട്ടെ ..

    ReplyDelete
  3. സജീനയുടെ ഇടപെടല്‍ പ്രതീക്ഷിച്ചു വായിച്ചു ......പക്ഷെ ആള് കാലു മാറി . എന്നാലും കൊള്ളാം .

    ReplyDelete
  4. ജീവിക്കാന്‍ വേണ്ടി തിന്നാതെ,തിന്നാന്‍ വേണ്ടി ജീവിക്കുമ്പോള്‍ തന്നെയാണ് കാര്യങ്ങള്‍ അവതാളത്തിലാകുന്നത്.
    ഉപകാരപ്രദമായ പോസ്റ്റ്‌..

    ReplyDelete
  5. nannaittindu mash... pravasikalkku oru cheru soochana ithiloode swantham aarogyam sradhikkan...!! bhavukangal...

    ReplyDelete
  6. ഏതു ഗൌരവമുള്ള വിഷയവും അവതരിപ്പിക്കുന്ന താങ്കളുടെ ഈ രീതി കൊള്ളാം. അഭിനന്ദനങ്ങള്‍!.

    ReplyDelete